oír

oír
oír
'oír' es el modelo de su conjugación.
Infinitivo:
Gerundio:
Participio:
oír oyendo
oído
   
Indicativo
  presente imperfecto pretérito futuro condicional
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
oigo oyes oye
oímos
oís oyen
oía
oías
oía
oíamos
oíais
oían

oíste
o
oímos
oísteis
oyeron
oiré
oirás
oirá
oiremos
oiréis
oirán
oiría
oirías
oiría
oiríamos
oiríais
oirían
Tiempos compuestos comunes
  pretérito perfecto pluscuamperfecto futuro perfecto condicional perfecto
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
he oído
has oído
ha oído
hemos oído
habéis oído
han oído
había oído
habías oído
había oído
habíamos oído
habíais oído
habían oído
habré oído
habrás oído
habrá oído
habremos oído
habréis oído
habrán oído
habría oído
habrías oído
habría oído
habríamos oído
habríais oído
habrían oído
Subjuntivo
  presente imperfecto futuro
yo

él, ella, Ud.
nosotros
vosotros
ellos, ellas, Uds.
oiga oigas oiga oigamos oigáis oigan oyera u oyese
oyeras u oyeses
oyera u oyese
oyéramos u oyésemos
oyerais u oyeseis
oyeran u oyesen
oyere
oyeres
oyere
oyéremos
oyereis
oyeren
Imperativo
  presente        
(yo)
(tú)
(usted)
(nosotros)
(vosotros)
(ustedes)
- oye oiga oigamos
oíd oigan
       

Wordreference Spanish Conjugations Dictionary. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР
Sinónimos:

Mira otros diccionarios:

  • -oir — ⇒ OIR, OIRE, suff. I. oir (suff. de subst. masc.), oire (suff. de subst. fém.). Suffixes issus respectivement du lat. orium et oria (tous deux dér. de la finale masc. or qui désigne un agent); ils servent à constr. des subst. désignant des… …   Encyclopédie Universelle

  • oír — (Del lat. audīre). 1. tr. Percibir con el oído los sonidos. 2. Dicho de una persona: Atender los ruegos, súplicas o avisos de alguien, o a alguien. 3. Hacerse cargo, o darse por enterado, de aquello de que le hablan. 4. Asistir a la explicación… …   Diccionario de la lengua española

  • oír — 1. ‘Percibir por el oído [un sonido] o lo que [alguien] dice’. Verbo irregular: v. conjugación modelo (→ apéndice 1, n.º 43). Debe escribirse con tilde para marcar el hiato (→ tilde2, 2.2.2b); es, por tanto, incorrecta la grafía sin tilde …   Diccionario panhispánico de dudas

  • oír — verbo transitivo,intr. 1. Percibir (una persona o un animal) [sonidos]: Oí el canto del gallo. No sé qué me pasa, pero no oigo nada. verbo transitivo 1. Prestar …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • -oir — ou oire OIR, finale masculine, qui répond au latin orium, et OIRE, finale féminine, qui répond au latin oria, toutes deux dérivant de la finale masculine or qui indique un agent, par exemple : victoria, victoire, de victor, vainqueur …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • OIr — abbrev. Old Irish …   English World dictionary

  • oír — (Del lat. audire.) ► verbo transitivo 1 Percibir una persona o un animal los sonidos: ■ oyó un ruido extraño en su casa. 2 Tomar en consideración los ruegos o peticiones de una persona: ■ deberías oír lo que te dice tu familia y tus amigos .… …   Enciclopedia Universal

  • OÍR — (Del lat. audire.) ► verbo transitivo 1 Percibir una persona o un animal los sonidos: ■ oyó un ruido extraño en su casa. 2 Tomar en consideración los ruegos o peticiones de una persona: ■ deberías oír lo que te dice tu familia y tus amigos .… …   Enciclopedia Universal

  • oír — transitivo 1) escuchar auscultar (medicina), sentir, percibir, entreoír. Oír es percibir por medio del oído; escuchar es oír prestando atención. Se puede oír sin escuchar, mas no escuchar sin oír. Entreoír es oír algo sin entenderlo bien.… …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • ÖIR — 48.21222222222216.3755555555567Koordinaten: 48° 12′ 44″ N, 16° 22′ 32″ O Das Ös …   Deutsch Wikipedia

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”